Ethernet protokolü standartları, çerçeve biçimi, çerçeve boyutu, zamanlama ve kodlama gibi ağ iletişiminin birçok yönünü tanımlar.
Bir Ethernet ağında konak bilgisayarlar arasında iletiler gönderilirken, konak bilgisayarlar standartların belirttiği çerçeve düzenine göre iletileri biçimlendirir. Çerçevelere Protokol Veri Birimleri (PDU) de denir.
Ethernet çerçevelerinin biçimi, hedef ve kaynak MAC adreslerinin konumunu ve aşağıda örnekleri yer alan ek bilgileri belirtir:
Ethernet çerçevelerinin boyutu, maksimum 1518 bayt ve minimum 64 bayt olarak sınırlandırılmıştır. Bu sınırlamalara uymayan çerçeveler alıcı konak bilgisayar tarafından işlenmez. Ethernet standartları, çerçeve biçimleri, boyutları ve zamanlamasına ek olarak çerçeveleri oluşturan bit'lerin kanalda kodlandırılma şeklini de tanımlar. Bit'ler bakır kablolardan elektrik darbeleri olarak veya fiber optik kablolardan ışık darbeleri olarak iletilir.
Ethernet Ağlarının Hiyerarşik Tasarımı
Birisine ileti göndermenin tek yolu o kişinin adını kullanmak olsaydı iletişimin ne kadar zor olacağını bir düşünün. Sokak adresleri, şehirler, semtler veya ülke sınırları olmasaydı, bir iletinin dünyadaki belirli bir kişiye teslim edilmesi neredeyse imkansız olurdu.
Ethernet ağında, konak bilgisayar MAC adresi, kişinin adına benzer. MAC adresi belirli bir konak bilgisayarın bireysel kimliğini gösterir ancak konak bilgisayarın ağda bulunduğu yeri belirtmez. İnternet'teki tüm konak bilgisayarlar (yaklaşık 400 milyon) yalnızca kendi benzersiz MAC adresiyle tanımlansaydı, yalnızca bir konak bilgisayarın yerini bulmanın bile ne kadar zor olacağını düşünün.
Ayrıca Ethernet teknolojisi, konak bilgisayarların iletişim kurması için çok yüksek miktarda yayın trafiği oluşturur. Yayınlar tek bir ağdaki tüm konak bilgisayarlara gönderilir. Ayrıca yayınlar bant genişliğini tüketerek ağ başarımını düşürür. İnternet'e bağlı milyonlarca konak bilgisayarın tümü tek bir Ethernet ağında bulunup yayınları kullansaydı ne olurdu?
Bu iki nedenden dolayı, birçok konak bilgisayardan oluşan büyük Ethernet ağları verimli değildir. Büyük ağları, küçük ve daha yönetilebilir bölümlere ayırmak daha iyidir. Büyük ağları ayırmanın bir yolu, hiyerarşik tasarım modelini kullanmaktır.
Ağ iletişiminde, cihazları katmanlı bir yaklaşımla düzenlenmiş birden çok ağ şeklinde gruplandırmak için hiyerarşik tasarım kullanılır. Bu tasarımda, yerel trafiğin yerel kalmasını sağlayan küçük ve daha yönetilebilir gruplar bulunur. Yalnızca diğer ağları hedefleyen trafik daha yüksek bir katmana taşınır.
Hiyerarşik ve katmanlı tasarım, verimliliğin artmasını, işlevin en iyi duruma getirilmesini ve hızın yükselmesini sağlar. Var olan ağların başarımı etkilenmeden ek yerel ağlar eklenebildiği için, bu tasarım ağın gerektiği şekilde ölçeklendirilmesini de sağlar.
Hiyerarşik tasarımda üç temel katman bulunur:
Erişim Katmanı - yerel bir Ethernet ağında konak bilgisayarlara bağlantı sağlar.
Dağıtım Katmanı - daha küçük yerel ağların birbirine bağlanmasını sağlar.
Çekirdek Katmanı - dağıtım katmanı cihazları arasında yüksek hızlı bağlantı sağlar.
0 yorum:
Yorum Gönder